โรคเหน็บชาสารอาหาร: เมื่อร่างกายขาดสารอาหารที่จำเป็น

บทนำ

โรคเหน็บชาสารอาหารเป็นภาวะที่ร่างกายขาดสารอาหารที่จำเป็น ซึ่งอาจเกิดจากการรับประทานอาหารที่มีสารอาหารไม่เพียงพอ การดูดซึมสารอาหารบกพร่อง หรือการเพิ่มขึ้นของความต้องการสารอาหาร โดยทั่วไปแล้ว แบ่งออกเป็นสองประเภทหลัก ได้แก่ โรคขาดสารอาหารปฐมภูมิและโรคขาดสารอาหารทุติยภูมิ

ชนิดของโรคเหน็บชาสารอาหาร

โรคขาดสารอาหารปฐมภูมิ เกิดจากการรับประทานอาหารที่มีสารอาหารไม่เพียงพอ สาเหตุที่พบบ่อย ได้แก่ ความยากจน การเข้าถึงอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการได้อย่างจำกัด และความผิดปกติในการรับประทานอาหาร

โรคขาดสารอาหารทุติยภูมิ เกิดจากการดูดซึมสารอาหารบกพร่องหรือความต้องการสารอาหารที่เพิ่มขึ้น สาเหตุที่พบบ่อย ได้แก่ ภาวะทุพโภชนาการ การผ่าตัดทางเดินอาหาร โรคเรื้อรังบางชนิด (เช่น โรคมะเร็ง โรคไต) และการติดเชื้อ

อาการและอาการแสดง

อาการและอาการแสดงของโรคเหน็บชาสารอาหารอาจแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับสารอาหารที่ขาด อาการทั่วไป ได้แก่

• อ่อนเพลีย
• เหนื่อยล้า
• ขาดสมาธิ
• ผมร่วง
• ผิวหนังแห้ง
• ระบบภูมิคุ้มกันอ่อนแอ

การวินิจฉัยและการรักษา

การวินิจฉัยโรคเหน็บชาสารอาหารมักจะขึ้นอยู่กับประวัติทางโภชนาการ การตรวจร่างกาย และการตรวจเลือด การรักษาจะมุ่งเน้นไปที่การแก้ไขการขาดสารอาหารที่เป็นสาเหตุ โดยทั่วไปแล้ว จะเกี่ยวข้องกับการรับประทานอาหารเสริม การเสริมสารอาหาร หรือการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการรับประทานอาหาร

ผลกระทบของโรคเหน็บชาสารอาหาร

โรคเหน็บชาสารอาหารสามารถส่งผลกระทบร้ายแรงต่อสุขภาพ โดยอาจนำไปสู่ภาวะแทรกซ้อน เช่น

• การทำงานของระบบภูมิคุ้มกันลดลง
• ภาวะแทรกซ้อนระหว่างตั้งครรภ์
• ความเสี่ยงต่อการเสียชีวิตจากโรคต่างๆ เพิ่มขึ้น

การป้องกัน

วิธีที่ดีที่สุดในการป้องกันโรคเหน็บชาสารอาหารคือการรับประทานอาหารที่มีสารอาหารครบถ้วนและสมดุล ที่ประกอบด้วยผลไม้ ผัก ธัญพืชไม่ขัดสี เนื้อสัตว์ที่ไม่ติดมัน และผลิตภัณฑ์จากนม นอกจากนี้ การเสริมวิตามินและแร่ธาตุก็สามารถช่วยป้องกันการขาดสารอาหารได้ในบางกรณี

ตารางที่ 1: สารอาหารที่จำเป็นและปริมาณที่แนะนำต่อวัน

ตารางที่ 2: กลุ่มประชากรที่มีความเสี่ยงต่อการขาดสารอาหาร

ตารางที่ 3: แหล่งอาหารของสารอาหารที่สำคัญ

เรื่องราวที่น่าสนใจ

เรื่องที่ 1

นักวิจัยกลุ่มหนึ่งตัดสินใจศึกษาผลกระทบของการขาดวิตามินดีในผู้สูงอายุ พวกเขาพบว่าผู้สูงอายุที่มีระดับวิตามินดีต่ำมีความเสี่ยงต่อการหกล้มและกระดูกหักเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ เรื่องนี้แสดงให้เห็นว่าการรับประทานวิตามินดีเพียงพอมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการรักษาสุขภาพกระดูกและป้องกันการบาดเจ็บในผู้สูงอายุ

เรื่องที่ 2

ผู้หญิงคนหนึ่งที่เป็นโรคซีลิแอค (ภาวะที่ร่างกายไม่ทนต่อกลูเตน) เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลด้วยอาการปวดท้องและท้องร่วงเรื้อรัง แพทย์ของเธอตรวจพบว่าเธอขาดธาตุเหล็กและวิตามินบี 12 เนื่องจากการดูดซึมสารอาหารบกพร่องที่เกิดจากโรคซีลิแอค เมื่อเธอเริ่มรับประทานอาหารที่ปราศจากกลูเตนและรับประทานอาหารเสริม อาการของเธอได้ดีขึ้นอย่างมาก

เรื่องที่ 3

ชายคนหนึ่งที่ป่วยด้วยโรคมะเร็งต่อมลูกหมากเริ่มรับประทานอาหารเสริมเซเลเนียมในความพยายามที่จะปรับปรุงสุขภาพโดยรวมของเขา อย่างไรก็ตาม เขาไม่รู้ว่าการรับประทานเซเลเนียมมากเกินไปอาจเป็นอันตรายได้ ด้วยเหตุนี้ เขาจึงมีระดับเซเลเนียมในเลือดสูงซึ่งส่งผลให้เกิดอาการผมร่วงและเล็บเปราะบาง

ข้อดีของการรับประทานอาหารที่มีสารอาหารครบถ้วน

การรับประทานอาหารที่มี